Kiedy zaczynasz swoją przygodę z językiem angielskim, zapewne szybko zadajesz sobie pytanie: ile jest czasów w angielskim? Czy trzeba poznać ich wszystkie, by swobodnie rozmawiać? Świat angielskiej gramatyki wydaje się pełen zagadek, a liczba czasów często budzi wątpliwości. W rzeczywistości w języku angielskim wyróżnia się dwanaście podstawowych czasów, które pozwalają wyrazić dowolną myśl na poziomie codziennej komunikacji. Dzięki temu praktycznemu przewodnikowi odkryjesz, jak wygląda konstrukcja czasów w języku angielskim i które z nich są najważniejsze w praktyce.
Czasy teraźniejsze w angielskim – czy są trudne?
Czasy teraźniejsze są kluczowe w codziennym języku. To one pozwalają mówić o tym, co dzieje się właśnie teraz, co dzieje się regularnie lub co jest trwałym stanem. W angielskim masz do dyspozycji cztery typy czasów teraźniejszych, jednak najczęściej spotkasz tylko dwa z nich. Które to?
- Present Simple – używany do opisu rutyny, faktów i stałych sytuacji. Na przykład: She lives in London.
- Present Continuous – przydaje się, gdy coś dzieje się dokładnie w tej chwili: I am reading a book.
- Istnieją też Present Perfect i Present Perfect Continuous. Dzięki nim powiesz o doświadczeniach oraz podkreślisz długość trwania czynności aż do chwili obecnej.
W codziennych rozmowach wystarczy dobrze opanować dwa pierwsze, ale znajomość wszystkich czterech zdecydowanie poszerza możliwości wyrażania myśli.
Jak opowiadać o przeszłości? Czasy przeszłe w języku angielskim
Nie da się ominąć rozmów o wydarzeniach, które już się zakończyły. Jeśli zastanawiasz się, ile jest czasów przeszłych w angielskim, odpowiedź brzmi: cztery. Każdy z nich przyda się w innych sytuacjach, od krótkiego opisu czynności po bardziej złożone historie.
Najczęściej używane czasy przeszłe to:
Past Simple pozwala mówić o konkretnych, zakończonych czynnościach (Yesterday I visited my friend). Gdy chcesz podkreślić, że czynność trwała przez jakiś czas, sięgnij po Past Continuous (I was working all evening). Jeśli liczy się chronologia zdarzeń, nie obejdziesz się bez Past Perfect (She had already left when I arrived) i Past Perfect Continuous, który podkreśli długość wykonywanej czynności przed innym zdarzeniem w przeszłości (I had been studying before the test).
Czasy przyszłe i wyrażanie planów po angielsku
Nie tylko przeszłość i teraźniejszość wymagają określonych czasów. Przekazanie informacji o planach, przewidywaniach czy obietnicach też ma swoje reguły i własne konstrukcje czasowe.
- Future Simple – pomoże w przypadku spontanicznych decyzji, przewidywań czy obietnic: I will call you tomorrow.
- Future Continuous – służy do wyrażenia akcji, która będzie trwać w konkretnym momencie w przyszłości: This time next week I will be traveling.
- Do precyzyjnego wyrażania efektów zakończonych przed przyszłym wydarzeniem użyj Future Perfect: By next year, I will have finished school.
- O tym, jak długo coś będzie trwać aż do danej chwili, opowiesz dzięki Future Perfect Continuous: In July, I will have been working here for five years.
W codziennej komunikacji często spotkasz także konstrukcję „to be going to” i teraźniejsze czasy w funkcji przyszłej. Dają one elastyczność w wyrażaniu planów czy zamierzeń.
Rozszerzone konstrukcje – czy naprawdę potrzebujesz 16 czasów w języku angielskim?
Czy angielski ma aż tyle czasów? W niektórych podręcznikach można znaleźć informację, że ilość czasów w angielskim to aż 16. Skąd ten wynik? Wynika on z tzw. future in the past, gdzie używasz struktur takich jak would + czasownik (np. I thought it would rain) czy was going to (np. I was going to help her). To jednak rozszerzenia podstawowej dwunastki i na początek nie musisz zaprzątać sobie nimi głowy.
Ile czasów trzeba znać, żeby dogadać się po angielsku?
Jeśli zastanawiasz się, jakie są czasy w angielskim i które z nich warto poznać najpierw, odpowiedź jest prosta: podstawowe 12 czasów w angielskim pozwoli Ci skutecznie porozumiewać się na niemal każdym poziomie. Są one podzielone według tego, czy opisujesz czynność prostą, trwającą, dokonaną lub dokonaną trwającą – w teraźniejszości, przeszłości lub przyszłości. Oczywiście, nie musisz opanować wszystkich na raz.
Pamiętaj, aby naukę rozpocząć od najprostszego – Present Simple, a następnie stopniowo poznawać kolejne. Kluczem jest zwracanie uwagi na typowe wyrażenia czasowe (na przykład always, just, yet, since, for), a także regularne ćwiczenie pytań i przeczeń w każdym z czasów.
Na zakończenie: droga do płynności w używaniu czasów angielskich
Znajomość dwunastu głównych czasów angielskich otwiera drzwi do sprawnej komunikacji – pozwala mówić o zwykłych sprawach, wspominać przeszłość i snuć plany na przyszłość. Rozszerzone konstrukcje, takie jak future in the past, można odkryć, gdy podstawy wejdą już w nawyk. Proces opanowania czasów może wydawać się na początku trudny, ale z każdą kolejną rozmową i ćwiczeniem staje się coraz naturalniejszy, przynosząc satysfakcję i pewność podczas niemal każdej interakcji po angielsku.
Dodaj komentarz